آنالیز عدم قطعیت و حساسیت سیستم‌های خنک‌کننده‌ی اضطراری نیروگاه اتمی بوشهر طی حادثه‌ی شکست کوچک در مدار اولیه

در این مقاله عدم قطعیت و حساسیت سیستم‌­های خنک­‌کننده­ی اضطراری مدارهای اولیه و ثانویه، در زمان حادثه­‌ی شکست کوچک مدار اولیه در نیروگاه اتمی بوشهر مطالعه شده است. این سیستم­‌ها شامل انباره­‌ها و سیستم‌­های خنک­‌کننده­ی اضطراری فشار بالا و پایین برای مدار اولیه، و سیستم تغذیه‌­ی آب اضطراری مدار ثانویه‌­اند. به منظور گره­‌بندی نیروگاه بوشهر و راکتور VVER-1000/V446، از کد RELAP5/Mod3.2 در شبیه‌­سازی استفاده شد. از روش GRS برای تعیین حداقل تعداد اجراهای کد RELAP5 به منظور ارزیابی سطح اعتماد و احتمال 95% بهره گرفته شد. در مدل‌­سازی حادثه، محدودیت­‌های محافظه­‌کاران‌ه­ای از جمله از دست دادن برق شبکه هنگام رخداد حادثه، و خرابی دو سیستم دیزل ژنراتور در نظر گرفته شدند. در نتیجه­‌ی این محدودیت­‌ها، دو کانال از چهار کانال سیستم­‌های اضطراری از کار می­‌افتند. هم­‌چنین، یکی از انباره­‌ها در زمان حادثه خراب در نظر گرفته شد. نتایج بررسی­‌ها نشان‌دهنده­‌ی ایجاد حساسیت بالای انباره­‌ها در طی حادثه بوده است. هم­چنین پمپ­‌های سیستم اضطراری فشار بالا تأثیر نسبتاً کمی روی حادثه‌­ی شکست کوچک می‌گذارند. چنان­چه نقاط تنظیم سیستم­‌های تحت بررسی، هم­‌زمان و با توزیع نرمال تغییر کنند، در یک مجموعه­‌ی خاصی از نقاط تنظیم، دمای بیشینه‌­ی غلاف از مقدار مشابه آن با نقاط تنظیم پیش‌­فرض کاهش پیدا می­‌کند و باعث ایمنی بیش­تر غلاف سوخت می­‌شود.